دو شعر دیگری از علی الفتی واقعا زیباست

قسیه

ت چیدن و له شون ت پاییز و سه رده واس ئه زیز
قسیه ی ته مام ده روه چه یل پڕ له خودا خوداس ئه زیز

له شون ت تیه ریکه شه و بنیشه خوه ش مانگه شه وم
شون په ژاره و دڵ خوه شی دی له یره جاوه جاس ئه زیز

تانه ی ته مام ئایه مه یل شانم شکان جه رگم سزان
زانی له شون ئیمه دی قسیه یل ناڕه واس ئه زیز؟

ئایه م کوشن سه ری بڕن جو یه ی یه زید نامه ییگ
خودا له ی ڕوژ مه یشه ره یه ده یشت که ربه لاس ئه زیز

له ئافره ته یل سه رپه تی توزی خوه شی که س نه ی وه چه و
ده رمانو دڵ خوه شی م دی سه روین لاوه لاس ئه زیز


ـ خه نی له بان چیخه و...
دلی نیه هَه لایدن مانگو هَه ساره ئمشه و
هَه نجانیه ده ریونم تیخِ پَه ژاره ئمشه و

نه جی منه نه جی تِ به و تا بچیمن هَه ی دل
که س خولکمان نیه که یدن دی له ی شه واره ئمشه و

سه روینه گه د خه ریده بریایه سیون باوان
ِبریوه که نینه نازار له ی سیو دَه واره ئمشه و

چیخی چنیمه ئمشه و و گیس شور چه و مه س
خه نی له بان چیخه و ته رمِم سِواره ئمشه و

نه بو گول باخیی تی نه شاقَه ی کهَ وکِ کهَ ل وه َز
تِف له وَه هار بی تِ تِف لهَ ی شه واره ئمشه و
پاییز ۸۴. کرماشان

ـ واران
بوار واران له مالان گه رمه شینه
سوارو سَه ر سِواران له یره چینه

دَه وار ئَه ل دامه تا دِژمن نَه زانی
له سه ر گونای نَه مامان گوولِ خوینه

خودا هاوار له ده س ئی ئاسمانه
له پرشَه ی خوین گه لای داران ره نگینه

هَه زار خه رمان له گیس بریایه له یره
چِمان مه رگِ ئه زیزِ بیستیونه

بوار واران هَه لاجم هه ر خوه دی خوه د
هه خوه د زانی چِ ده ردی ها له سینه